اما عجبا ، شهید در ذهنم نیست !

از جنگ

از جنگ به یاد دارم آژیرش را 
از مادر خود اشک سرازیرش را
اما عجبا ، شهید در ذهنم نیست !
این حافظه با این همه تغییرش را

از قافله های شهدا جاماندیم
رفتند رفیقان و چه تنها ماندیم
افسوس که در زمانه دلتنگی
مجروح شدیم اسیر دنیا ماندیم

 چه زيبا ملائك شدند زيستند
همان ها كه هستند ولي نيستند !
کسانی كه در جمع ما بوده اند
ولي حيف نفهميده ايم كيستند